"ชลกันยานุกูลเพิ่มพูนปัญญา

ส่งเสริมด้านการศึกษาสร้างความก้าวหน้าวิชาการ

ผลิตกุลสตรี  ศักดิ์ศรีผู้บริหาร

นางฟ้านั่งประทับ บนดอกบัวบาน

สัญลักษณ์เรานั่นเตือนฤดี..."

เพลงที่อยู่ในความทรงจำของชาวชลกันยานุกูลทุกคน  คงไม่มีชาวชลกันยานุกูลคนใดที่ร้องเพลงนี้ไม่ได้ เพลงนี้เราเรียกขนาดนามกันว่าเป็นเพลงมาร์ชของชลกันยานุกูล  เมื่อถึงคราวกีฬาสี  บทเพลงนี้จะถูกนำมาขับร้องเพื่อความครึกครื้น ทำให้งานกีฬาสีสนุกสนานมากขึ้น และยังปลุกใจให้รักสถานศึกษาแห่งนี้อีกด้วย

“ซาบซึ้งตรึงใจ  อยู่ในชลกันยา

แหล่งประสิทธิ์วิชา  เป็นที่พึ่งพาจิใจ

ครูอาจารย์ เกื้อการุญ อุ่นในฤทัย

ตึกตระหง่านตระการวิลัย มีมวลแมกไม้ ร่มรื่นชื่นตา....”

ส่วนเพลงนี้  เป็นเพลงที่จะทำให้นักเรียนทุกคนถึงกับน้ำตาร่วงในวันปัจฉิมนิเทศ

ทำให้นักเรียนทุกคนได้รับรู้ว่าเราเองก็รักในสถาบันแห่งนี้ เชื่อเถอะว่าคงไม่มีใครเห็นคุนค่าของสถานศึกษาในเวลาที่กำลังศึกษาอยู่  เราจะมารับรู้ถึงคุณค่าของสถานศึกษาในวันที่จากไป

และที่นี่  ก็คือสถานที่ใความทรงจำที่ฉันรักและมักจะนึกถึงเสมอ...